Pole walk

-Z Masonem na wschodzie. Chyba że chcesz żebym miał z tobą, Raven na pewno się zgodzi- rozplątał warkocza- czemu nie ścinać?

-Albo ktoś zmieniał rozpiskę albo coś mi umknęło. Stoję na bramie z Naną. Nie dzięki, mam z nią do pogadania. - Wstała otrzepując się z ziemi. - Z długimi ci ładnie.

-Ja chcę moje buzi, albo sam cię pocałuję- stwierdził stanowczo. Również wstał i stanął przy Senece. Jakiś daleki obserwator widząc górującego chłopaka nachylającego się nad dziewczyną mógłby pomyśleć że po prostu ma ochotę jej wyjebać. Ale przecież Kellin chciał tylko buzi w usta.

Zaśmiała się lekko. Wspięła się na palce, delikatnie całując brata.
-Idę wziąć prysznic, widzimy się na kolacji!- rzuciła odbiegając. Ruszyła w stronę łazienek polowych.
z/t

Westchnął.
-Chyba muszę znaleźć sobie jakąś laskę, bo zacznę coś czuć do Seneki- mruknął. Usiadł na ziemi i zaczął rysować w piasku.

Od strony bramy szła dziewczyna. Była dość szczupła, średniego wzroku. Czarne jak noc włosy opadały jej na ramiona. Ciemnozielone spojrzenie zatrzymało się na chłopaku. Przyśpieszyła kroku.
-Cześć Kellin, co tak tu sam siedzisz? - spytała Nevi, uśmiechając się.

Podniósł wzrok. Uśmiechnął się.
-Hej, Nevi. A, tak sobie siedzę i oglądam zachód słońca. Na tyle romantyczne, że robię to sam. Pooglądasz ze mną?

Dziewczyna, swoją drogą mająca szesnaście lat, zaśmiała się cicho. Usiadła koło chłopaka. Uśmiechnęła się radośnie. Spojrzała na słońce. Od dłuższego czasu, marzyła o takiej chwili.

Popatrzył na dziewczynę. Nagle się poderwał i ściągnął bluzę. Miał podkoszulek bez rękawów, odkrywające jego, według większości płci przeciwnej (i nie tylko), cudowne ramiona. Położył bluzę na ziemi.
-Damie nie wypada siedzieć na piachu.

Zarumieniła się lekko patrząc na chłopaka. Skinęła głową w ramach podziękowania i usiadła na bluzie.
-Piękny widok- szepnęła. Była prze szczęśliwa.

Usiadł wygodnie obok dziewczyny. Objął ją ramieniem i spojrzał na zachód słońca.
-Co u ciebie, Nevi? Jak mija ci dzień?

Dziewczyna zarumieniła się trochę bardziej.
-Dobrze, przed chwilą zeszłam z warty. Pożartowałam sobie trochę z Zuli (w sensie z nią, a nie z niej). Wcześniej miałam trening, Seneka dała nam popalić. A tobie jak mija dzionek?

-Trochę ciężko. Najpierw pomagałem przy barierze ochronnej, potem lekcje magii, ćwiczyłem strzelanie z łuku, potem spotkałem Cassidi...- umilkł. Trochę spoważniał. Spojrzał na dziewczynę, wolał zmienić temat- a co ty taka różowa?

-Co?- spytała speszona.- N-nic takiego. - Odwróciła wzrok, jeszcze bardziej się rumieniąc. Popatrzyła na zachód słońca.

Zaśmiał się. Przybliżył się trochę do niej. To nie tak, że on zabawia się jej uczuciami czy coś w tym stylu. Po prostu lubił ją.
-Jesteś zawstydzona- bardziej stwierdził, niż spytał.

-Skąd- mruknęła nie patrząc na chłopaka.- To przez słońce, wydaje ci się. - Co jak co, ale kłamać to ona nie umiała.
-Idziemy na kolację?

Zaśmiał się.
-Nie kłam, jesteś zawstydzona. W sumie to nawet urocze- przez chwilę myślał. Po chwili milczenia spytał- czy jestem za blisko?

-N-nie, nie jesteś- odparła cicho. Była zadowolona, że chłopak był koło niej. Uśmiechnęła się lekko, zerkając na niego.

Wstał, po czym bez problemu podniósł Nevi.
-Chłodno się robi- mruknął. Otrzepał porządnie bluzę, po czym założył ją na dziewczynę-żeby ci nie było zimno. Siedzimy przy jednym stole?- spytał uśmiechnięty. Wyciągnął do Nevi dłoń.

-Dzięki- powiedziała ciągle zarumieniona. Bluza była na nią przy duża, no dobra... dużo za duża. Dziewczyna nie wyglądała jednak na przejęta długością ubrania.
-Ale ja nie mogę. W sensie, ty siedzisz z resztą przy głównym, a ja z innymi.

-No to usiądę z tobą, co za problem- wzruszył obojętnie ramionami. Znowu objął Nevi ramieniem- uważaj, bo dorównasz pomidorom.

Spojrzała na chłopaka urażona, ale zaraz się zaśmiała.
-Nie przesadzaj, do pomidora mi daleko. Idziemy? - uśmiechnęła się. Rumieniec trochę się zmniejszył, ale ciągle był.

-Idziemy- przytaknął. Cały czas obejmował Nevi ramieniem. Uśmiechnięty prowadził ją na kolację- a może i nie pomidor. Na razie malina albo rabarbar.
Zt z Nevi (mg)