Zbrojownia

Jest to ogromne pomieszczenie, od góry do dołu wypełnione wszystkim, czego tylko używa się do bitew, obrony, czy chociażby do ozdoby.
Tutaj znajdziesz różnorodny wybór broni, wszelakiej maści, rozmiaru i zastosowania. Od łuków, przez miecze jednoręczne, oburęczne, sztylety, aż po włócznie.
Zazwyczaj przesiadują tu dzieci Hefajstosa. Opiekę nad zbrojownią sprawuje zbrojmistrz. Do niego powinieneś też się udać, kiedy potrzebujesz porady w związku z dobraniem ekwipunku, czy chciałbyś naprawić swoją zniszczoną broń.

Weszła do zbrojowni, niosąc szkice. Położyła je na biurku i zaczęła przeglądać. W końcu wybrała jeden z nich. Poszła szukać materiałów. Nuciła pod nosem jakąś melodię. Liczyła, że będzie mogła w spokoju popracować.

Adelaide wpadła do zbrojowni i ucieszyła się na widok Frances. Była pierwszym herosem, którego zdążyła spotkać na Obozie. Rozejrzała się spanikowana po pomieszczeniu i wreszcie dostrzegła na biurku kartkę oraz długopis. Szybko porwała je i zaczęła pisać drobnym pismem.

Spojrzała na dziewczynę. Westchnęła zrezygnowana, jak widać nie dane jej jest dzisiaj popracować w spokoju.
-Adelaide- podeszła bliżej heroski.- Coś się stało?

Dziewczyna spojrzała zrozpaczona na heroskę i podała jej kartkę. Drobnym pismem widniał napis:
Nie mogę rozmawiać - to klątwa od bogów.
Sprawa jest poważna. Na Olimpie źle się dzieje. Bogowie kłócą się i nawzajem obwiniają, coś porywa pomniejszych bożków, co sprawia, że ich dzieci słabną. Zaginęły już Hebe i Irys. Musimy im pomóc, mimo że Olimp tego nie chce. Zwołaj radę i powiedz im, by zaczęli poszukiwania.

Przeczytała kartę dwa razy, bo nie mogła w to uwierzyć.
-Adelaide, zdajesz sobie sprawę z tego jak nieprawdopodobnie to brzmi? No może poza fragmentem o kłótniach, to jest normalne- oparła się o biurko.- Prawda, zauważyła osłabienie dzieci Hebe i Irys. Poza tym tęcza wyblakła. - Westchnęła ciężko, patrząc na list.- Za pół godziny przy stole, powiadom tych co możesz. Ja idę do przywódców.

Adelaide spojrzała wdzięcznie na Frances i blado się do niej uśmiechnęła. Wzięła od niej kartkę, gdyż jeszcze jej się mogła przydać. Ostatni raz spojrzała na dziewczynę i wybiegła ze zbrojowni.
*z/t*

Westchnęła pakując szkice do torby. Zarzuciła ją przez ramię i ruszyła w stronę Wielkiego Domu, gdzie miała nadzieję znaleźć dowództwo.
-Ten dzień nie mógł być normalny. No kurwa, nie mógł- mruknęła pod nosem, opuszczając zbrojownię.
z/t