Stajnia Pegazów

Stajnia to przestronny budynek, który pomieści nawet osiemdziesiąt pegazów. Boksy są duże i zadbane. Czterokopytni przyjaciele mają stały dostęp do świeżej wody oraz owsa. Podłoga wyściełana jest sianem. Na drzwiach wisi tabliczka z imieniem pegaza i jego właściciela. Z każdego boku jest wyjście na padok.
W stajni znajduje się także magazyn z jedzeniem oraz siodlarnia.

Po oznajmnieniu siostrom o rozkazie Artemidy, Adelaide postanowiła wyruszyć na Olimp. Ostrzeżenie Posłańca nie przeraziło ją, ponieważ musiała porozmawiać ze swoją Panią. Żadne łowy nie mogły się udać, gdy Artemida nie miała że sobą Łowczyń.
Dziewczyna przemierzała stajnie i przyglądała się pokolei każdemu zwierzęciu, ale jej uwagę zwrócił dopiero pegaz o czarnej jak noc sierści, który łypał na resztę groźnym oraz pogardliwym wzrokiem. Miał silne skrzydła i na pewno musiał być bardzo szybki.
- Cześć Demonie - powiedziała Adelaide i przypomniała sobie wszystkie plotki jakie krążyły o tym koniu. - Podobno nie przepadasz za herosami. Uwierz mi, ja też. Najchętniej zwiłabym stąd i już nie wróciła, ale Artemida wydała rozkaz, a mi nie wolno go łamać.
Pegaz spojrzał na nią mądrym wzrokiem, jakby rozumiał każde jej słowo. Czarnowłosa delikatnie wyciągnęła rękę i pozwoliła, by koń ją obwąchał.

Demon kiedy zobaczył wyciągniętą cofnął się zarzucając łbem. Po chwili obwąchał dłoń dziewczyny. Parsknął gniewnie, ale nie odsunął się.

- Tak myślałam - powiedziała spokojnym głosem. - Nienawiść przyciąga nienawiść.
Powoli zabrała dłoń i sięgnęła po jabłko. Przerzucała je z ręki do ręki, ale nie dała pegazowi.
Niech sobie zasłuży, pomyślała i uśmiechnęła się wyzywająco do konia.

Pegaz patrzył gniewnie na heroskę. Staną dęba, po czym mocno uderzył kopytami o podłogę. Siano w boksie wzbiło się lekko w powietrze. Demon wyciągną łeb, chwytając jabłko zębami, kiedy heroska przerzucała je do drugiej ręki.

Adelaide zaśmiała się.
- Sprytny z ciebie pegaz. Nie wierzę, że siedzisz w tym boksie i nikt jeszcze o ciebie nie zadbał. To skandal! Ci herosi tylko myślą o sobie - rzuciła kpiąco i delikatnie położyła rękę na łbie Demona.

Prychnął niepocieszony, ale dał się dotknąć. Dokończył jeść jabłko. Popatrzył na dziewczynę z nadzieją, że ma więcej.

- To jak Demonie? Wyjdziemy na padok, gdzie czeka więcej jabłek czy dalej tutaj siedzimy? - zapytała i podniosła lekko brwi do góry. Wzięła uprząż i powoli otworzyła drzwi boksu. Stanęła na przed progiem pomieszczenia i czekała na reakcję pegaza.

Pegaz poruszył niespokojnie nogami. Uprząż, którą trzymała dziewczyna, nie wróżyła dla niego dobrze. Instynkt jednak wziął górę. Wybiegł z stajni galopem. Kiedy tylko przestał go ograniczać dach, wzbił się w powietrze. Jego silne skrzydła przecinały powietrze niczym brzytwa. Przeleciał dookoła stajni lądując na padoku.
z/t

Adelaide spojrzała zdziwiona na pegaza.
- Mogłam się tego spodziewać - powiedziała i powoli podążyła za koniem, po drodze zabierając parę jabłek.
[z/t]

Adelaide weszła do stajni i rozejrzała się wokół. Tak jak się spodziewała, Demon nie wrócił. Jednak teraz miała ważniejsze zadanie do wykonania. Podeszła do pięknej klaczy i pogłaskała ją po łbie.
- To jak, Mori? Gotowa na wycieczkę? - zapytała czarnowłosa, na co zwierzę traciło ją pyskiem. Dziewczyna wzięła to za zgodę. Wyprowadziła pegaza z boksu. Przygotowała go do drogi i wsiadła na niego. - Kierunek Olimp.
Klacz powoli wzbiła się w powietrze, zostawiając Obóz za sobą.
[z/t]

Dziewczyna zrobiła ostatni krok i zatrzymała się przed wejściem. Rzuciła jabłko dzielnemu Demonowi, który całą drogę posłusznie szedł za nią. Oparła się o framugę wejścia i patrzyła jak koń spokojnie żuje owoc.

Mori, która szła powoli za nimi, weszła do stajni i znalazła swój boks. Otworzyła szerzej drzwiczki, wchodząc do niego. Demon popatrzył na klacz. Omiótł wzrokiem całe pomieszczenie. O nie, on tam nie wejdzie! Prychnął zły i odwrócił się zadem do wejścia.

Adelaide spodziewała się takiej reakcji, dlatego przewróciła oczami i stanęła przodem do Demona. Pokręciła głową załamana i delikatnie poklepała pegaza po pysku.
Jak chce to niech sobie tak stoi, pomyślała i odnalazła jego boks. Otworzyła szeroko drzwi. Wymieniła zwierzęciu wodę oraz nałożyła świeże siano. Wrzuciła również do miski soczyste jabłko.
Wróciła do Demona i ostatni raz poklepała konia. Wyszła z stajni z nadzieją, że ogier sobie poradzi.
*z/t*

Ogier popatrzył na odchodzącą dziewczynę. Parsknął i skierował się na padok. Jeżeli myślą, że on wróci do tej puszki to grubo się mylą. Co to, to nie!
z/t